شنبه ۱۶ بهمن ۰۰ ۱۷:۰۲ ۱۶ بازديد
زمين به ناخن باران ها
تن پر آبله مي خاريد
به آسمان نظر افكندم
هنوز يكسره مي باريد
شب از سپيده نهان مي داشت
تلاش لحظه ي آخر را
ز پشت
شاخه ي مو ديدم
كبوتران مسافر را
هنوز از نم پرهاشان
حرير نرم هوا تر بود
هزار قطره به خاك افتاد
هزار چشم كبوتر بود
تن پر آبله مي خاريد
به آسمان نظر افكندم
هنوز يكسره مي باريد
شب از سپيده نهان مي داشت
تلاش لحظه ي آخر را
ز پشت
شاخه ي مو ديدم
كبوتران مسافر را
هنوز از نم پرهاشان
حرير نرم هوا تر بود
هزار قطره به خاك افتاد
هزار چشم كبوتر بود